Bezoek aan Borobudur vanuit Yogyakarta

Dag 5: YOGYAKARTA - BOROBUDUR - DIENGTAFEL - SEMARANG

Dinsdag 14 juni 2011

Vandaag moeten we om 5 uur 's ochtends alarm slaan. Zoals we gisteren hebben gedaan, willen we vroeg in de ochtend aankomen Borobudur uit Yogyakarta.
Vandaag is een dag die we lang geleden hadden verwacht, we zullen eindelijk Borobudur ontmoeten.
Maar ze bellen ons vóór 5 uur bij de receptie om ons te vertellen dat onze chauffeur op ons wacht, dus we moeten zeggen dat we over 20 minuten klaar zijn.
We begonnen de ochtend al te rennen, zeker kwamen we aan, dus we activeerden de trappen die ons te wachten staan ​​als we aankomen Borobudur uit Yogyakarta.
We stappen uit, zeggen hallo tegen de chauffeur, die geen Engels spreekt of sprenkelt en zien dat hij ons niet veel conversaties zal geven en zonder ontbijt gaan we op weg en verlaten het Phoenix Yogyakarta Hotel praktisch zonder een woord. We hebben 1 uur reis tot we bij de grootste boeddhistische tempel ter wereld.
Een goede optie is om deze tour van tevoren te boeken met een gids in het Spaans, inclusief zonsopgang of zonsondergang in Borobudur, een kleine rondleiding door de stad en een bezoek aan de Prambanan-tempel in de middag. Als je de Prambanan-tempel al hebt bezocht, kun je deze tour boeken met een gids in het Spaans, inclusief het kijken naar de zonsopgang in Borobudur en het Dieng-plateau, keer dan terug naar Yogyakarta.
Zoals we gisteren deden, als we dichterbij komen, ben ik op zoek naar een beeld van de Borobudur boeddhistische tempel. Ik heb geen geluk en ik zie niets, totdat ik plotseling, achter een wegwijzer, het puntje van de tempel door de vegetatie zie gluren.

Ik begin nerveus te worden, het is een van de plaatsen waar ik het meest enthousiast over ben. Deze reis naar Borobudur uit Yogyakarta Het maakt me eeuwig.
De planning van vandaag is vrij krap, we moeten nog steeds het Dieng-plateau bereiken en van daar naar Semarang, we willen de tijd een beetje beheerst nemen, maar tegelijkertijd willen we hier niet op elk moment door overweldigd worden en we zijn van plan om ten volle van de dag te genieten .
Ze laten ons achter op de parkeerplaats, het is 6 minuten voor 6 en we herhalen dezelfde operatie gisteren in Prambanan. We wachten aan de deur tot ze opengaan. Maar hier is iets anders, we vinden meer reizigers / toeristen aan de deur, wat ons niet is overkomen in Prambanan.
Daar bevestigen we nogmaals dat je niet naar de top kunt klimmen, omdat ze het herstellen.
De waarheid is dat het een stok is die ons overkomt, omdat een van de illusies die we hadden was het voltooien van de volledige "tour" van de Borobudur boeddhistische tempel. Bereik verlichting ...
Maar hey, je moet positief denken en genieten van wat we hebben, dus besloten we er niet meer aan te denken.
En ik denk positief (voor de goede orde dat sinds mijn koffer verscheen ik positief ben) we een enorm geluk hebben hier te zijn!
Ze openen de deuren om 6 uur 's ochtends en deze keer hebben we 2 buitenlanders voor ons.
We tonen Roger's studentenkaart en zonder de mijne te vragen, geven ze ons de 2 studentenkaartjes. We betalen allebei 16 dollar wisselgeld.
Voordat we binnenkwamen en zoals we deden in Prambanan, hadden we een kopje koffie, om het lichaam een ​​beetje te versterken en nadat ze onze eerste sarong hadden opgezet, gingen we op pad om ons naar het eerste uitzicht op de ongelooflijke Borobudur.
Het kost ons ongeveer 5 minuten om bij de eerste aanblik te komen en het maakt ons dood en neemt onmiddellijk het statief af.

Eerste beelden van Borobudur uit Yogyakarta

We hebben een prachtig uitzicht, we kunnen alleen een deel zien, maar we vinden het ook indrukwekkend. We kijken van links naar rechts om te zien welk perspectief het beste is, maar we kunnen niet beslissen.
Nadat we verschillende foto's hadden genomen, begonnen we aan de beklimming.
We zien dat we bijna zonder het te beseffen al genoeg mensen hebben 'vooruitgeschoven' dat we zien dat het niet de volledige route maakt, maar dat het direct oploopt via de trap die we recht tegenover de toegangsweg hebben.
We wegen de situatie een beetje en hoewel we intuïtief zijn dat wanneer we de top bereiken, het vol mensen zal zijn, besluiten we dat we er de voorkeur aan geven om de weg zo kalm mogelijk te maken, voor zover mogelijk en we zullen ontdekken wat er een keer moet gebeuren.
Dus gaan we op zoek naar de toegangsdeur die we als optimaal beschouwen voor onze beklimming en we hebben hem net vooraan gevonden.
Zonder heel goed te weten wat we gaan vinden, beginnen we te ascenderen in dit soort mandala ... dat ons bijna zonder het te willen dwingen met de klok mee te reizen.
In het begin weten we niet wat we moeten doen, of we moeten kijken, foto's moeten maken of moeten rennen om zo snel mogelijk naar de top te gaan ...

Meer praktische informatie om uw reis naar Indonesië voor te bereiden

- 10 essentiële plaatsen om te bezoeken in Indonesië
- 10 essentiële tips voor reizen naar Indonesië

Na een tijdje, eenmaal gesetteld en kalm, besloten we door te gaan met wandelen, beetje bij beetje wandelen. Geniet ervan, alsof het een goed Italiaans ijs is, van degenen die niet willen dat het nooit eindigt.
Mmm ... wat een vergelijking! Borobudur met een Italiaans ijsje ... maar als we erover nadenken, zeker als we er goed over nadenken, vinden we meer dan één gelijkenis !!

Borobudur

Na een uur reizen en opstijgen, begonnen we veel scholen te ontmoeten die de wereld rondreisden Borobudur boeddhistische tempel.
Bij deze gelegenheid voelen we ons, in tegenstelling tot Prambanan, nooit op ons gemak. Ze stoppen niet met lachen, schreeuwen ... roepen ons hardop zodat we kunnen draaien en foto's kunnen maken. Er zijn momenten waarop ze in sommige gedragingen grof zijn. En wat ons erger maakt, is dat ze niet stoppen met klimmen boven de maten.
We vinden het ongelooflijk dat er geen leraar of bewaker is die deze kwestie beheert.
Nou, die zijn er en we zien ze, de meesten wachten onderaan op hen en de weinigen die met hen opstijgen, ze zeggen niets ...
Gisteren voelden we ons in Prambanan een beetje lastiggevallen, maar we voelden ons helemaal slecht over die kwestie, andersom. Het maakte ons zelfs grappig en we stemden in met alle foto's waar ze om vroegen.
Maar hier is het anders geweest. Uiteindelijk hebben we ervoor gekozen om een ​​beetje meer te rennen, om verder te gaan naar de schoolgroepen die we hebben ontmoet.

vervolgd

Na anderhalf uur komen we bij het gedeelte dat ze aan het herstellen zijn en nemen we een paar beurten om te bewonderen, voordat we naar beneden gaan, de onmetelijkheid van Borobudur.
Een mandala in zijn puurste vorm.
Ik weet niet hoeveel foto's we zullen hebben genomen, maar we hebben toch wel de camera "gebrand" !!

Een paar meter hebben we de verlichting niet bereikt

Het was een schande om niet tot het einde te kunnen komen, voor onze specifieke verlichting en misschien is dit de sensatie waarmee we besloten dat het al om 8 uur 's ochtends is om naar beneden te gaan.
We doen dit snel, bijna zonder terug te kijken, omdat we niet de verleiding hebben om terug te gaan om dit ongelooflijke werk nog een beetje te bewonderen.
Eenmaal "buiten" zoeken we een plekje wat verder weg, om te zien en een foto van te maken Borobudur volledige grootte
Het houdt niet op indruk op ons te maken. Het is verbazingwekkend dat het bestaat. Het is ongelooflijk dat het niet een van de wereldwonderen is.
We zaten op een van de banken, om wat water te drinken en hebben ons laatste moment met de mandala.

Borobudur van een afstand

We hebben de verlichting niet bereikt (ze herstelden het). Maar we zullen terugkeren. We zullen zeker op een dag terugkeren om daar te komen. En dan kunnen we zeggen dat we samsara hebben gekend.
Hierna lopen we langzaam door de markt tot we de ingang bereiken, ze verkopen allerlei souvenirs, maar hoe ongelooflijk het ook lijkt, we hebben geen zin om te kopen. We hebben nog steeds geen geest van consumptie!
We maken alleen van de gelegenheid gebruik om zoet water te kopen, omdat op dit moment de hitte begint te voelen.
We vonden onze auto en vertelden hem dat we een paar tussenstops willen maken voordat we op weg gaan naar het Dieng-plateau, een in de tempel van Mendut en een andere in Candi Pawon.
Het duurde ongeveer 10 minuten om Candi Pawon te bereiken, 1,5 km ten oosten van Borobudur.
We betaalden 2000 roepies per persoon en 2000 parkeerplaatsen, min of meer wat we gisteren betaalden in alle tempels waar we naartoe gingen.
Hier ontmoeten we al wat meer toeristen, wat ons eraan herinnert dat we ons in een van de meest bezochte gebieden van Java bevinden.
We worden getroffen door de figuren van dwergen bij de ingang, die rijkdom uitstorten. Dit suggereert dat deze tempel is gewijd aan Kubera, de boeddhistische god van rijkdom.

Cadi Pawon

Na een tijdje deze kleine tempel te hebben bewonderd, gaan we naar de tempel van Mendut.
Hier stoppen we wat langer. Niet alleen vanwege de tempel zelf, maar ook vanwege het omliggende landschap, dat ongelooflijk vredig is.
We gaan de tempel binnen als we zien dat alle toeristen zijn vertrokken en we vinden een standbeeld van Boeddha, 3 meter hoog, met een westerse houding, dat wil zeggen met beide voeten op de grond.
Het is geweldig. We zouden kunnen zeggen dat het de concurrentie aan Borobudur, niet voor groot, zo niet voor mooi, elegant ... perfect.
In een van de hoeken staat een indrukwekkende boom, die nog steeds de focus is van de ogen van degenen die er naderen.

Mendut-tempel

Hier zien we wat meer toeristen, maar er is niets mee gekocht Borobudur.
De waarheid is dat we tot vandaag zelden buitenlanders tegenkomen.
Het is 9.30 uur en we besloten dat het tijd is om naar het Dieng-plateau te vertrekken.
We weten dat het ongeveer 3-4 uur onderweg is, afhankelijk van hoe we onderweg zijn.
We moeten zeggen dat hoewel we om 12.30 uur zijn aangekomen, dus het is ongeveer 3 uur onderweg, deze zijn gevlogen.
We zijn niet gestopt met het doorlopen van enkele filmlandschappen. We steken elk moment door dorpen waar we willen stoppen en bezoeken.
Zoals ik op een gegeven moment zei, zien we alles als iets onwerkelijks. Het lijkt op een film en we willen niet dat het eindigt!
Bijna zonder het te beseffen, zullen we elkaar ontmoeten bij Wonosobo, de poort van Dieng.
Vanaf hier zijn de landschappen, indien mogelijk, veel beter. We weten niet naar welke kant we moeten kijken en zijn allemaal glooiend en gaan heel langzaam, het geeft ons tijd om naar bijna elk detail te kijken.
Hier maak ik een kleine observatie. Ons was verteld dat het rijden hier roekeloos is. Wij zijn het daar niet mee eens. Het is niet roekeloos, het is meer dan dat !! Maar het lot bestaat zeker. Tegenwoordig zijn we hier geweest, we hebben ons gerealiseerd dat het niet "onze tijd" was. Maar ondanks dit is er iets ongelooflijks. We hebben geen ongeluk of ongeluk gezien. Ze rijden fataal, maar vergeleken met hoe we rijden! Ze maken het fenomenaal. Ze zijn potentiële chauffeurs! Elke keer als ze passeren, wat op elk moment is, beweegt niemand weg van de andere rijstrook, wordt de hoorn aangeraakt en gepasseerd. Direct, zonder meer.
Dat gezegd hebbende, kunnen we doorgaan met het dagboek van de dag: we zijn al in het dorp Dieng, waar we hopen te eten na het zien van de hele lijst met dingen die we hebben.
Het eerste wat we doen is naar het Arjuna-complex gaan, de ingang omvat het bezoek aan deze tempel en het Kawah Sikidang-gebied.
Daar vinden we 5 tempels die ons wachten, eenzaam, omringd door velden.

Arjuna Complex

Er zijn niet meer toeristen dan wij, dus maakten we van de gelegenheid gebruik om een ​​korte rondleiding te maken, die bijna zonder te beseffen dat dit naar Candi Gatutkaca leidt.

Candi Gatutkaca

Daar zijn we een tijdje en keren dan terug op onze stappen naar de auto.
Als we meer tijd hadden, zouden we deze wandeltocht zeker doen. Maar naarmate de tijd dringt, moeten we ervoor kiezen om weer in de auto te stappen en richting Candi Bima te gaan.
We zijn weinig tijd, want ondanks het feit dat het een unieke tempel op Java is, voor het hebben van gebeeldhouwde hoofden (kudu) in de vensters die op toeschouwers lijken, is het klein.
Vanaf hier en beginnen op te merken en hongerig te zijn, hebben we besloten dat het het beste is om te gaan kijken wat we nodig hebben en zodra we klaar zijn om meteen te gaan eten bij Dieng.

Boek door reizigers de best beoordeelde tours en excursies in Yogyakarta in het Spaans:

- Ronde van Yogyakarta en zijn grote tempels
- Excursie naar Borobudur bij zonsopgang en Dieng-plateau
- Excursie naar Surakarta en tempels van Cetho en Sukuh

Deze beslissing is een daad van rebellie, omdat onze maag rinkelt, maar we willen het niet wapenstilstand geven ... en minder op een dag zoals vandaag!
We gaan naar Kawah Sikidang en daar lopen we een klein pad dat uitmondt in een vulkanische krater met fumarolen en met de karakteristieke geur.
We zijn ongeveer 20 minuten in het gebied en ter ere van de waarheid moeten we zeggen dat het ons niet veel verbaast.

Kawah Sikidang op het Dieng-plateau

Een paar jaar geleden, tijdens onze reis langs de westkust van de Verenigde Staten, hadden we het geluk om een ​​paar dagen door Yellowstone te reizen (en het maakt niet uit hoeveel vergelijkingen er moeten worden gemaakt) dit fenomeen van de natuur, we zijn een beetje "tekortgekomen".
Maar ondanks dat is het een gebied dat moet worden gezien als u de gelegenheid krijgt.
Vanaf hier vertrekken we naar het laatste gebied om te bezoeken op het Dieng-plateau.
We parkeren op de parkeerplaats en gaan rechtstreeks naar de ingang, waar we de ingang betalen die toegang geeft tot dit hele gebied. Het zijn ongeveer 20.000 roepies.
Dit gebied omvat Telaga Warna, Gua Serma en Telaga Pengilon.
Telaga betekent "meer" en Gua betekent "grot."
Hier zijn we ongeveer een uur om de verschillende punten te verkennen en ons te vergapen aan het turquoise water van Telaga Warna. We hebben zelfs een pas getrouwd stel ontmoet dat foto's maakte.
Het is ongelooflijk, het is een perfect kader om te wandelen en plezier te hebben.

Telaga Warna

Voor het uur dat we zijn zullen we niet in staat zijn om rond het hoofdmeer te gaan, dus besloten we de helft te doen en dan naar Gua Serma te gaan, met de verrassing dat het gesloten was!
Jammer dat het bijna 2 uur 's middags is en onze maag vraagt ​​ons om eten !!
Dus gaan we naar de uitgang en vertellen de chauffeur ons naar het Bu Jono-restaurant te brengen, aanbevolen in de gids.
Welnu, het moet duidelijk zijn dat de gids het aanbeveelt als de beste optie, binnen de enige aanbevolen !!
Het is totaal, we zullen het niet ontkennen. Geen reiniging, maar extreme aandacht.
Daar eten we een Nasi Goreng, Ayam Goreng, nog een Nasi Goreng voor de gids. Coca-cola, liter water en thee en bananenpankakedessert (niet opgegeten door 5 diners van hoe groot het was)
Het totale account is 5 euro. Dus je kunt je voorstellen hoe gelukkig we daar zijn geworden hahahaha.

Restaurant Bu Jono, in Dieng

En er is iets dat we niet kunnen ontkennen. Heerlijk eten! En aangezien we niets "raar" zagen ... aanbevolen is het restaurant van Travellers Travellers.
Na het vullen van de maag gaan we op weg naar Semarang, kijk op je horloge voordat je vertrekt en zie dat het bijna 3 uur 's middags is.
Voordat we vertrekken, vertellen we je dat we willen stoppen bij het uitzichtpunt dat we zagen op de klim naar Dieng.
Het ligt op 5 km van Wonosobo en is een uitkijkpunt van waaruit u de vulkaan en een prachtig uitzicht over de hele vallei kunt zien.
De vallei wordt overspoeld met terrasvormige gewassen en verloren dorpen.
Nu is het allemaal minder, maar de snelheid is bijna hetzelfde, dus het duurde ongeveer 30 minuten om het gezichtspunt te bereiken.
Toen we uit de auto stapten waren we onder de indruk. We hadden verwacht dat het volledig bedekt zou zijn met mist, maar tot onze verbazing is het volkomen duidelijk. Soms moet je de gidsen niet 100% negeren en je laten meeslepen door instinct!
Het is een van de beste uitzichten die we ooit hebben gezien.
Geweldig !!
We nemen veel foto's en we blijven een tijdje om het geschenk dat ze ons vandaag hebben gegeven te bewonderen. Omdat dit zonder twijfel een geschenk is.

Filmlandschappen op de uitkijk op de Wonosobo-weg

We brachten er ongeveer 20 minuten door en begonnen een beetje kou op te merken. De hoogte is zichtbaar. Hoewel het zonnig is, zijn een paar graden gevallen en beginnen we ons een beetje ongemakkelijk te voelen.
We komen terug op het goede spoor, nog steeds naar de zijkanten kijkend, zodat we de landschapsdetails geen moment missen.
Na 1 uur en piek in de auto, vragen we de chauffeur wanneer we aankomen in Semarang en wanneer hij ons vertelt dat rond 19.00 uur, iets meer en ons iets geeft!
We wisten dat het een paar uur was, maar niet zo veel!
Dus, omdat we niets kunnen doen, gaan we onszelf onderbrengen en genieten van het fantastische landschap !!
Na een paar "minuten" kijken we weer naar de klok en er zijn 5 minuten tot 7 uur in de middag en "voilà" we zijn bij de ingang van ons hotel, het Hotel Novotel Semarang.
We namen afscheid van de chauffeur, we betaalden hem wat er over was van de reis, een tip en “pa binnen” !!
We checken in minder dan 5 minuten in en gaan direct naar de kamer.
Roger gaat een tijdje liggen om te rusten en ik maak mijn kleine rugzak al klaar voor morgen: we gaan naar Borneo!
Opnieuw voel ik die zenuwen die ik heb als we een reis beginnen.
Na een tijdje in de kamer en dingen klaar te laten, gingen we naar het avondeten.
We hebben besloten dat we het zullen doen in Hotel Novotel Semarang, we hebben geen zin om 'op zoek te gaan naar het leven'.
We hebben Masi Goreng en Roger gegeten, een paar ribben van iets dat ik niet kan identificeren, maar uiteindelijk weten ze een beetje een paar wateren en als dessert een browni. Alles voor ongeveer 25.000 roepies. Carito ... maar hey, wat gaan we doen. Deze grillen zijn betaald !!
Hierna gaan we naar de kamer, met slechts één gedachte: morgen vliegen we naar Borneo!

Dag 6
SEMARANG - PANGKALANBUN - ZETTEN TANJUNG