Na drie dagen in Bangalore een beetje werkend (wat ik al speelde ...) hebben we onze samosa's, ons treintje genomen en in een handomdraai zijn we al in de stad Mysore. Dat als ik bij aankomst aan het raam een paar heb gezien Koeien en schapen afgestemd in fosforkleuren: roze, geel, oranje ... Lety geloofde het niet totdat ze het met haar eigen ogen had gezien! Dan zouden ze ons dat uitleggen ze verven de dieren één dag per jaar voor een vakantie, en dat dient ook dood alle parasieten ze hebben. Maar we zijn hier niet gekomen om dieren te zien (of als? Kijk hieronder ...) maar om de beroemde te zien Stadspaleis.
Mysore is geen bijzonder mooie stad om te bezoeken. Door de straten lopen is niet erg mooi, maar we zijn zoooo blij dat we zijn gekomen. En de fout ligt bij hem Mysore Palace. Op het eerste gezicht lijkt het meer op een paleis, oké, behoorlijk groot dat ja ... maar de schat is binnen! de twee durbar-kamers, waar de maharadja zijn hoogwaardigheidsbekleders ontmoette en met de rest van de mensen die toekijkden, ze zijn onbetaalbaar! Het is een waargezichtsgeschenk. Geen twijfel een van de meest indrukwekkende dingen die we tijdens de reis hebben gezien. We zullen niet meer onthullen, je kunt zelfs geen foto's maken, dus de foto's die we plaatsen zijn afkomstig van de officiële website van de site. Als je meer wilt weten, kom dan!
foto's gemaakt van www.mysorepalace.gov.in
Als de straten niet aangenaam zijn, loop je de Devaraja markt Ja dat is zo. De stands zijn gegroepeerd afhankelijk van of ze fruit verkopen (ze zijn ook gegroepeerd afhankelijk van het fruit! Bananen, kokosnoten ...), bloemenaanbiedingen, wierook en parfums, gekleurde poeders, kettingen, enz. Dan kun je andere plaatsen vinden waar je op 30 graden jassen en wollen truien verkoopt. En hier is het ook winter!
Nadat we ons een pizzabuif hebben geslagen en voor de zoveelste keer hebben geluisterd naar een tuctuc-chauffeur die ons de excursie verkocht naar een markt waar ze sigaretten maken, wierook, die niet toeristisch is, bla bla, en dat kan ons ook meenemen naar een koffieshop (Amsterdamse stijl) , tekstuele woorden) gaan we naar de Sta Philomena-kathedraal, omringd door scholen en spelende kinderen. Hier zagen we de meest "slappe" schapen ter wereld!
Weinig meer moesten we bezoeken. We vertrekken voor de volgende dag de klim naar de Chamundi-heuvel, dat we in theorie de meer dan 1.000 treden zouden aflopen. We waren echter geen van beiden te geïnspireerd die ochtend, dus gingen we terug naar de stad en eindigden de dag met wandelen naar het hotel, het oversteken van veel moskeeën, snoepwinkels (een must om gulabs jamun bij te tanken), scènes eigenaardige, sadus, saaie buschauffeurs erg majetes ... We pakken de rugzakken en het station, op weg naar onze laatste bestemming van de eerste etappe in India!
Hoe komt u er?
Vanuit Bangalore namen we een trein om 11.30 uur die ons hier in minder dan 3 uur bracht. In de tweede klasse, maar met genummerde zitplaatsen kostte het ons INR 80 per hoofd. Van het treinstation naar onze hotelzone kost een tuctuc ongeveer INR 30.
Waar te slapen
We deden het in de MTR Residency
You bezoekers
- Palace. De entreeprijzen 250 INR, we proberen een studentenkorting te krijgen, zelfs als we met de directeur praten, maar niets. Je gaat door de zuidelijke poort en in theorie ga je daar ook uit, maar we gingen door het noorden, waar een halfopen deur was. Het terrein van de tuinen is gratis, maar het beste is in het paleis, je moet de camera en schoenen gratis op verschillende plaatsen achterlaten. De prijs is inclusief een audiogids die niet erg zwaar is (zelfs als een Argentijn spreekt, erken dat ze vermoeide idioten zijn! Met alle liefde: P).
- Chamundi Hill: hij vangt bus 201 bij het stadsbusstation. Het kost INR 30 en laat het helemaal staan. Om uit te stappen deden we het in een andere drukkere bus, zonder AC, maar dat doet dezelfde route voor de helft van de prijs. Om de tempel binnen te gaan moet je betalen 100 INRdeden we niet.
