Na een vluchtige stap door Kandy, waar we behalve het vieren van Lety's verjaardag niet veel meer deden, zwellen we onze longen met zuurstof, anders gaan we waar we missen ... als we naar de hooglanden van Sri Lanka!
Hoewel waar we begonnen te merken kortademigheid was in de trein op weg naar Haputale, het laat zien dat het een toeristische route is omdat hier zelfs niet het haar van een garnaal is binnengekomen!
Hoewel we daardoor de gelegenheid hebben gehad om te zien hoe hard de hallen van Sri Lankaanse treinen zijn ...
Haputale het is een stad 1.400 meter hoogte waar enkele jaren geleden Thomas Lipton Ik profiteer van de aantrekkingskracht van theeplantages om hun fortuin te investeren en zichzelf nog meer te verrijken. Sindsdien is de theebranche in dit gebied gegroeid en biedt ongelooflijke landschappen met zijn bergen vol plantages die de wereld groen kleuren (concurrerend met Heineken duidelijk).
Hoewel we, voordat we de plantages bezochten, zoals we tijd hadden, begonnen te bladeren door de Google-kaarten om te zien wat er in de omgeving was. Een telefoonantenne, een boeddhistische tempel ... en een waterval! We googlen het en het blijkt dat het zo is de hoogste waterval in Sri Lanka en de 299e van de wereld, neem het nu! Is de Bambarakanda waterval en het ziet er goed uit, dus hier gaan we!
Na een goede trap, ga door een klein dorp Rober werd verliefd op en uiteindelijk passeerden we door rijstvelden de waterval. Het was de moeite waard! We eindigden met een klein bad, hoewel Lety niet "beschikbaar" was voor de duik en het waren Rober en Jordi die van drie genoten.
Met een lege maag stopten we in het dorp Rober en trokken onze laarzen aan. De terugkeer naar Haputale was sneller dankzij een oude man die ons een tijdje benaderde in zijn busje en een tuctuc die de rest gratis nam.
In Haputale is er nog een (bijna) verplicht bezoek: Lipton's stoeldat wil zeggen, waar oom Thomas bovenop de berg zat (bijna 2.000 meter boven zeeniveau!) om te controleren of zijn werknemers niet dwaalden. Als jij de zwerver bent, kun je in tuctuc of met de bus naar de theefabriek gaan en dan tuctuc naar de top, dat was wat we deden, hoewel merk op dat we de laatste kilometer te voet hebben afgelegd, hè? Een hele coole klim tussen theeplantages, niet geschikt voor degenen die een hekel hebben aan de kleur groen.
Op de top van die berg voelden we ons alleen vrij. Om deze sensatie te voltooien, is een theekopje nodig, er is een bedrijf dat het je aanbiedt. Dus eindigden we als 3 Thomas zittend in zijn stoel met een kopje thee en een goed gesprek.
We verlieten de hooglanden toen we aankwamen, met de trein, dwars door het gedeelte tussen Haputale en Ella en deze keer konden we op hun houten stoelen zitten en in paniek raken tijdens een klein deel van de plaatsen waar het passeert. We zullen ons deze regio herinneren voor de indrukwekkende theeplantages en voor de slang en kikkers die we in de badkamer van onze hut vonden ... en voor de geschoren "machete" -stijl die Jordi ons plantte! Moge de kapper majete ... Maar dit zijn andere verhalen!
NUTTIGE INFO
Hoe gaan naar Haputale vanuit Kandy via de trein?
We deden het met de trein vanuit Kandy waar we een nacht doorbrachten met het vieren van Lety's verjaardag! We wilden de dag ervoor reserveren, maar er waren geen plaatsen, dus we probeerden dezelfde ochtend om 08:30 te gaan, en ze verkochten tweedeklas tickets zonder reservering, dus we moesten bijna helemaal opstaan, strak als sardines. Maar dat is beter dan andere combinaties. Het kostte ons 210 roepies en duurde ongeveer 6 uur.
Waar slapen in de hooglanden van Sri Lanka?
Er zijn niet zoveel opties als in haar zus Ella, en sommige liggen in de buitenwijken. We verbleven in de Greenvalley Cottage.
You bezoekers
- Bambarakanda-waterval: Vanaf Haputale moet u een bus nemen die richting de Colombo-weg vertrekt. Ongeveer 15 km is de afslag naar rechts (vraag de bestuurder). Er kan wat tuctuc zijn dat je wilt nemen of je kunt de 5 km verharde weg schoppen, het is niet ingewikkeld en je passeert een heel mooi stadje. Wanneer je een soort parkeerplaats bereikt, is er een pad in het midden van de bocht dat naar links gaat, je moet het nemen en na een paar minuten sta je onder de waterval. We maakten de wandeling terug naar de hoofdweg en daar stopten we de eerste bus die klom. Trouwens ... er zijn geen kosten aan verbonden Geweldig maar waar!
- Lipton-zitplaats: in Haputale zijn er minibussen die in de "Theefabriek" vertrekken voor 30 roepies, van waaruit u tuctucs naar de Lipton Seat kunt nemen. Het is de beste, want ze zijn 7 km steile klim die een nachtmerrie kan worden. Op 1 km van de top is er een controlepunt waar 50 roepies worden betaald per persoon en 150 per tuctuc, we beklimmen deze laatste etappe liever, dus de aankomst is spannender. We betalen voor tuctuc 350. De afdaling naar de theefeit. we deden het ook met 200 roepies.
