Tiruchirappalli, of Trichy zoals vrienden ze noemen, was onze voorlaatste motorrit in Tamil Nadu en we geloven zeker dat het een perfecte plek is om een paar dagen door te brengen. De stad is behoorlijk chaotisch, we gaan niet liegen, maar het heeft nog steeds een zekere charme, vooral dankzij het rotsfort en de beroemdste tempel: de Srirangam.
We beginnen ons bezoek in de tempel van de rots, die 83 meter hoog ligt, we gaan het hoogste punt in de stad zijn, maar het gaat niet over het beklimmen van de Everest, totdat Lety niet weet wie klaagde over de jiji-trappen.
Het beste, zodra ze de top hebben bereikt, zijn de uitzichten: Trichy letterlijk aan je voeten, en zoals altijd maken mensen de weg leuker.
Bij de uitgang besloten we een beetje rond te dwalen en kwamen we aan bij een gebied waar een straatmarkt was samengesteld: sieraden, kleding, speelgoed, eten, fruit en sappen! En met de calorazo die hij doet, wie houdt er niet van één, twee, of drie? Het was zo dat we de sinaasappel, druif en ananas probeerden ... mmm wat een genot!
Het beste van Trichy is ongetwijfeld de tempel, zoals gewoonlijk met een heel gemakkelijke naam om te onthouden: Sri Ranganathar Swamy.
We kwamen er op de motor na verdwaald te zijn (een beetje). De waarheid is dat het het waard is: de behuizing is enorm en vol sculpturen, torens en interessante personages. We konden alleen foto's maken met de telefoon omdat we twee lichten zijn: we hebben de camerakaart in het hotel achtergelaten, ups! Het lijkt erop dat de Sri Ranganathar Swamy de grootste tempel in India is, we zijn niet zeker maar groot zijn neuzen! Voordat je bij de tempel aankomt, moet je in feite zeven muren (prakaras) doorlopen met zijn 7 torens (gopurams).
Hier wordt voornamelijk Vishnu aanbeden, wat voor de Hinduisten de energie vertegenwoordigt die het universum bewaart en beschermt, dus hoewel het waar is dat je niet veel guiri rond de tempel ziet hangen ... er zijn veel pelgrim!
We verlieten de tempel en begonnen aan de terugkeer naar het hotel omdat we niet wilden dat de nacht ons zou vangen, maar ... we verloren jiji zonder GPS, omdat de mobiele telefoon besloot dat de batterij leeg was, ga op avontuur! Eindelijk rond hier en daar vragend keerden we terug naar ons huisje, wederom hebben de Indianen ons uit onze jiji-problemen gehaald!
NUTTIGE INFO
Waar te slapen:We hebben het gedaan in het High Point hotel, in hetzelfde gebouw met enkele bioscopen!
te bezoeken:De tempel is enorm! Het heeft 7 deuren om door te gaan naar het centrum (wat verboden is voor niet-hindoes). Na de vierde deur kun je naar de muur klimmen van waar je een prachtig uitzicht hebt, hoewel niets spectaculairs. Ze worden betaald, ik denk dat elk 10 roepies de camera meer is, hoewel we hem niet betalen omdat we de geheugenkaart zijn vergeten! wat een puinhoop!
Het was 200 km dat we in ongeveer 4 uur reisden. De wegen zijn duidelijk beter dan om Thiruvannamalai te bereiken. We gingen op Highway 37 naar de kruising in Asanur, waar we voor de zoveelste keer de NH-45 namen! Goed asfalt, niet te veel verkeer en uitglijden.
