gevangen hoewel op een ietwat vreemde manier. We hebben ons paspoort niet verloren, ze hebben niet al ons geld gestolen, er is geen revolutie op straat of zoiets ... We zijn aangekomen in Saigon (of zoals het is hernoemd: Ho Chi Minh) Na het betalen van een goede som om het eiland Phu Quoc te verlaten. De bus die ons in het centrum van de stad zou moeten verlaten, doet het op een soort busbegraafplaats, waar het enige leven dat we vinden is dat van de taxichauffeurs die op ons wachten en hun handen wrijven. Een van hen zou de laatste dag van het jaar op de Chinese kalender veel geluk hebben.
We delen de taxi met twee Finse meisjes en zoeken ons hotel. Wanneer we hem eindelijk ontmoeten en het proces van ontspannen in de typische kamer na een reis beginnen, realiseren we ons dat we iets missen ... we zijn de kleine rugzak in de taxi vergeten !! Of wat hetzelfde is, we zijn de mp3, de mobiele telefoon, notebooks (waaronder de kosten) en het ergste van alles, de twee camera's kwijt!
Betrapt, maar waarom? We kunnen de reis niet voortzetten zonder een camera en het land wordt gestopt omdat de vieringen van de TET (Vietnamees Nieuwjaar ... trouwens, chuc mung nam moi!) duurt de hele week. We moeten dus zonder foto's verkennen en wachten tot de winkels opengaan.
Met de veronderstelde situatie nemen we het volgende rustige dagen, slenterend door de stad versierd met gele bloemen, feestbomen, draken en vele lichten. Maar alles gesloten. We hielden van het centrum, met zijn koloniale gebouwen die nog steeds de grootheid onthullen van wat de hoofdstad van Indochina was. Een daarvan is die van de exploiteert, waar we een konden bijwonen traditionele Vietnamese dans- en muziekshow. Heel gaaf! Interessant was ook het bezoek aan oorlogsmuseum, hoewel het met een propagandasfeer de moeite waard is om een deel van de moderne geschiedenis opnieuw te beleven. Een speciaal gebied van Ho Chi Minh-stad is Cholon, de Chinatown. De mooiste tempels in de stad zijn hier te vinden.
We volgen de traditie en we staken enkele wierookstokjes aan ter ere van het beschermerpaard van een tempel: in principe zou dit ons geluk brengen voor de reis ... hoewel ik het niet weet ... het lijkt mij dat we een mislukt paard of wierook hebben, maar wat ons is overkomen zul je ontdekken in de volgende post ... en het ding heeft kruimel.
NUTTIGE INFO
Transport. Hoe kom je in Ho Chi Minh-stad?
Omdat het de vooravond van het Chinese Nieuwjaar was, was alles veel duurder, dus de reis naar Ho Chi Minh C. vanuit Phu Quoc, inclusief boot, bus en pick-up, kostte ons elk $ 27.
In CHCM wordt het ten zeerste aanbevolen om de stadsbus te nemen, we nemen de nummer 1 om naar het Cholon-gebied te gaan. Het kost 4.000 dongs per persoon.
Accommodatie. Waar slapen in Ho Chi MinH City?
We verbleven elke nacht in het hotel Ngoc Son, op ongeveer 5 minuten lopen van Pham Ngu Lao, het backpacking gebied bij uitstek. De site is stiller en authentieker met andere goedkope accommodaties. Sterk aanbevolen. We maakten de reservering per e-mail ([email protected]) dus de prijs was normaal, of $ 10.
