ROUTE TUSSEN DE TODRA-KLOOF EN DE MERZOUGA-WOESTIJN

Send

Vandaag moeten we het laatste deel van de Route of Thousand Kasbahs afleggen, die loopt van Ourzazate tot bijna het begin van de Merzouga-woestijn. En het leek ons dat het de sectie was die ware kasbash, of liever gezegd oude ksour, bewoond heeft tot op de dag van vandaag. Dit was van ons tocht tussen de Todra-kloof en de Merzouga-woestijn, door kleine dorpjes, palmbosjes en grote wegsteden. We vertellen u de essentiële stops en andere aanbevelingen hiervan 258 km etappe.

Het idee in de ochtend was om heel vroeg wakker te worden en het circuit 3-4 uur rond de Todra-kloof te lopen. Maar we blijven liever wat langer in bed. Dus we hebben haastig ontbeten op het terras van onze accommodatie,Les Jardin des Gorges (wat trouwens SUPER wordt aanbevolen en voor een goede prijs), namen we nog een wandeling door de kloof, dit keer met minder toeristen, en begonnen de reis naar het zuidoostelijke deel van het land, waar de andere woestijn van Marokko op ons wachtte: Erg Chebbi.

We trokken de 12 km terug tot Tinerhir voorzichtig zijn om niet van de weg af te komen, niet omdat het verkeerd was, maar omdat de opvattingen aan onze linkerkant ons met onze ogen wijd open laten. We staken de brug over en gaven stok naar de volgende bestemming: Tinejdad.

Op dit punt hebben we twee opties: ga verder op de N10 richting Goulmina, of start de afdaling naar het zuiden op de R702. We lezen dat Goulmina heeft een ksar interessant, en daar gingen we. En het is echt interessant: maar om welke reden dan ook zijn we helemaal niet comfortabel. Het was alsof je het huis van een vreemdeling betrad of naar een feest ging waar ze je niet hebben uitgenodigd. Het is een ksar die nog steeds wordt bewoond door een paar gezinnen, en ze hadden zeker geen zin om twee vreemden in de buurt te hebben. Dus toen we een paar straten hadden, draaiden we ons om en keerden terug naar de auto. Daar ontmoetten we een zeer majestueuze man die een gids aanbood voor € 5, maar we waren al met de cosica binnen en we wilden liever vertrekken.

Ingang van de Ksar van Goulmina

Vanaf de ingang van de Ksar van Goulmina loopt een geasfalteerde weg die zigzagt tussen een palmbos erg cool, bezaaid met kleine huisjes en lokale dorpen (waar het niet lijkt alsof toeristen voorbij gaan) en waar we erg van genieten. Het is slechts een paar km om deel te nemen aan de P7105 (die ons op zijn beurt naar de R702 brengt), maar het zal zeker een van de momenten van de hele reis zijn.

R702 doet ons soms denken aan de Nullarbor van Australië: een woestenij in de woestijn, met extreme omstandigheden, waar wonen het dichtst bij het bezoeken van de hel moet zijn (oog, zonder falen, we bewonderen diep degenen die hier hun huis hebben).

Na het doorlopen van de Jorf palm Grove je krijgt Erfoudde fossiel kapitaal in marokko Triglodieten, haaientanden, kwartsrotsen, granieten woestijnroos, agaat ... En zelfs het levensgrote skelet van verschillende dinosaurussen! Dit is het menu dat op u wacht in een van de fossiele en minerale musea wat er op deze route staat (het beste van allemaal Tahiri, het is gratis).

We naderen de woestijn en met kleine duinen en geven ons een hartelijke begroeting (sommige te overdreven, de weg opkomend) bereiken we Risani. Het is een stad met voldoende charme en geschiedenis vanwege de strategische ligging aan de voet van de woestijn. Het was hier dat de heilige stad Sijilmasa (hoofdstad van verschillende Berber-dynastieën), die grote macht bereikte, zelfs op het hoogtepunt van Timboektoe, dankzij de karavanen van kooplieden die hier passeerden voordat ze de Sahara binnengingen. Er wordt gezegd dat Risani de oudste markt in Marokko heeft, en in feite, terwijl het op andere plaatsen slechts één dag per week wordt gevierd, hier zijn er drie (dinsdag, donderdag en zaterdag). Als je het op een van deze dagen eens bent, is het zeker de moeite waard om te benaderen en een kijkje te nemen.

Toen de stad Sijilmasa werd verwoest, begonnen de inwoners kleine dorpen in de omgeving te bevolken. Vandaag is er een routetoureen circuit ongeveer 21 km van Rissani, die door deze ksour loopt met zijn prachtige deuren, en waar u ook de ruïnes van de grote stad Sijilmasa kunt zien. Je ziet het aangegeven op de weg, op een afslag naar rechts, die begint bij de ruïnes van Sijilmasa en eindigt naast Risani.

Van de Sijilmasa ruïnes verwacht niet veel, ze worden gezien vanaf de weg zelf aan de rechterkant en, tenzij je een geweldig uitzicht hebt of een archeoloog bent, zie je slechts een paar verhalen van verspreide stenen. Het is meer het historische belang van de site dan wat je vandaag kunt zien.

We nemen nu de N13 die ons naar toe leidt Merzouga. De kleine duinen van de weg worden grote bergen roze zand aan de horizon. In Merzouga, of liever, in Hassilabied, we eindigden de dag en legden een broodje kefta (die gehaktballetjes die we zo lekker vinden) in het Spartan restaurant Cafe Snack Hamid (heerlijk trouwens), en het drinken van de welkomstthee in de Riad Kasbah Aiour, aan de voet van de duinen.

We gingen vroeg naar bed, want de volgende dag werden we wakker zie zonsopgang vanuit de duinen dat is voor het hotel, en in de middag zouden we de excursie maken naar de woestijn van Erg Chebbi ... maar dat is een ander verhaal.