TRANSFER VAN TOKIO NAAR DE LUCHTHAVEN

Send

Dag 18: TOKYO - ISTANBOEL - BARCELONA

Maandag 6 januari 2014

Als we gisteren wakker werden met een beetje somber humeur, want het was de laatste volledige dag van onze reis naar Japan, is vandaag niet minder geweest. Over een paar uur zullen we beginnen met de transfer van Tokio naar de luchthaven en dat geeft ons altijd een gevoel van "verlaten" van de reis.
We zijn de dag om 6.15 uur 's ochtends begonnen en vroeg opgestaan, zoals we meestal doen op onze reizen, maar deze keer is het tijd om alles in te pakken en te verzamelen dat we bij zich dragen, wat, zoals gebruikelijk, uiteindelijk meer "herinneringen" zijn van die in eerste instantie gepland, maar dat is voor ons onderdeel van de reis geworden en dat nemen we mee bij deze transfer van Tokio naar de luchthaven.

Om 7.30 uur 's ochtends verlieten we Hotel Horidome Villa voor ontbijt bij onze gebruikelijke Starbucks, onze kaneelbroodjes en koffie, voor 1260 yen.
Onze straat is anders dan deze dagen geleden ... het is vol leven, van mensen die met hun aktetassen en pakken gaan werken en we realiseren ons dat de winkels om 7.30 uur 's ochtends beginnen te openen.
Hoe de stad is veranderd in hoe we het tot nu toe hadden gezien. Het is duidelijk dat vakanties, in sommige delen van Japan en vooral in Tokyo, terwijl we verblijven, is de stad verlamd.
De dag dat we in Tokio aankwamen, is de waarheid dat we een beetje overweldigd zijn door de verandering van het "landschap" in vergelijking met de vorige dagen van onze reis gratis naar Japan, maar naarmate de dagen verstrijken, kunnen we zeggen dat we afscheid nemen van Tokyo Met een geweldige smaak in je mond.
We keren terug naar onze hotel in Tokio na 8 uur 's ochtends en na het uitchecken en ophalen van onze koffers, gaan we rechtstreeks naar het JR Shin Nihombashi-station vanwaar we de Narita Express, opgenomen in de 14-daagse JRP, willen nemen om ons te brengen van Tokio naar de luchthaven in 58 exacte minuten! 😉

Tik op en neem afscheid van Tokyo. Transfer van Tokio naar de luchthaven

Raak ophalen aan en start de transfer van Tokio naar de luchthaven

De reis van het hotel naar de metro, die 600 meter lang is, maakt ons zwaar, denkt dat we met onze bagage gaan, het is spitsuur en er lopen veel mensen door de straat en daarboven is onze laatste dag Japan, dus het moet gezegd worden dat we nu niet precies de vreugde van de tuin zijn.
En wat gaan we vertellen als we bij de metro komen, we gaan de trap af en bevinden ons in de gangen om toegang te krijgen tot de platforms: we vinden een beeld dat we tot nu toe nog niet hadden gezien Tokyo, mensen stoppen niet, volgen hun pad als automaten ... ze zien dat je wilt passeren en pogingen doen "om tussen hen in te sluipen", je gaat met een tas maar zelfs niet daarvoor maken ze een gat.
De waarheid is dat ik een moment van mentale instorting heb, waarin ik mensen zou zijn gaan pushen om me te laten passeren, maar Roger, veel kalmer in deze gevallen dan ik, verontschuldigt dit gedrag door te zeggen dat mensen gaan werken en dat zoals we al hebben gecontroleerd sinds we hier aankwamen, een minuut hier betekent dat ze een trein missen.
De verklaring is misschien heel coherent, maar de waarheid is dat ik er geen excuus voor vind 😉 Het is dat ik onze reis naar Japan nog steeds niet gratis wil beëindigen en ik betaal met wie ik dat niet zou moeten doen? Mogelijk ...
Het is verbazingwekkend hoe je honderd mensen ziet zonder elkaar in de ogen te kijken, in afwachting van elk van hun mobieltjes.
Ik merk op dat ze niet met elkaar praten. Ze onderhouden geen enkele vorm van communicatie.
Ik zie het heel anders dan deze dagen dat we in dit land hebben doorgebracht, zal het zijn omdat wanneer het feestelijke mensen veranderen?
Hoewel als we erover nadenken, dat ons ook hier overkomt, meestal gaan we als automaten, we missen die relaties die zonder verder oponthoud zijn gevestigd en die ons uiteindelijk het gevoel geven dat we mensen zijn.
Na een goede tijd wachten op het platform, zien we geen express aankomen, dus nemen we de normale lijn die ons ook zal nemen van Tokio naar de luchthaven, om 9.19 uur, hoewel het iets langer duurt om aan te komen.

Wachtend op de trein die ons naar Narita brengt. Transfer van Tokio naar de luchthaven

Om 10.50 uur in de ochtend komen we aan bij Terminal 1 van Narita Airport, een paar uur voor vertrek van onze eerste vlucht Tokio-Istanbul die om 12.55 uur vertrekt.

Net aangekomen bij Narita. Transfer van Tokio naar de luchthaven

Nu kunnen we zeggen dat het onze laatste uren zijn Japan.
Nadat we rond de terminal hebben gelopen, gaan we door de bedieningselementen en moeten we zeggen dat het een van de beste is die we ongetwijfeld hierna hebben ervaren reis naar Japan, we begrijpen het concept van "Japanse efficiëntie"!

Winkels in Narita. Transfer van Tokio naar de luchthaven

Zonder wachtrijen, een persoon om het dienblad met bezittingen te duwen, dwingen ze je niet om je laarzen of jassen of sjaals uit te doen ... ze hebben een andere persoon om je te helpen verwijderen wat je nog in de laden hebt, we gaan het doen.
Immigratie is precies zo snel en efficiënt.
Dat is hoe fijn het is om door een luchthaven te gaan, om in dat "niemandsland" te zijn dat vaak een beetje ongemakkelijk voor ons is, vooral als het gaat om thuiskomen.
We maken gebruik van de 45 minuten die we nog hebben om van de yen af te komen die we nog hebben in de winkels die we vinden en 15 minuten voordat ze de boarding gate openen, gaan we naar de toegangsdeur die onze eerste vlucht naar huis zal zijn: Tokyo-Istanbul.
Dit is een van de keren dat we met minder tijd reizen om te sparen en de waarheid is dat het wordt gewaardeerd om geen onnodige minuten op een luchthaven door te brengen.
Dit 'niemandsland' is niet zo aangenaam, laat staan als we terug naar huis gaan.
We zitten al in het vliegtuig dat ons terug naar huis zal brengen: Wifi in het vliegtuig, grote ruimtes tussen de stoelen, sommige operators nemen afscheid als we langs de startbaan gaan.

Vliegtuigen die te zien zijn in Narita terwijl we de landingsbaan runnen 😉

Slippers, koffer met accessoires, meer dan prettig personeel, blauwe en rode lichten in het vliegtuig.

Tokyo naar Istanbul vliegtuig

Een geweldig gevecht, waarmee we een vlucht van bijna 12 uur kunnen maken op de meest aangename manier die we ooit hebben gedaan.

En als we beginnen met het "doden van de tijd" door te eten?

We moeten zeggen dat de wifi-service aan boord iets is dat al in alle vliegtuigen moet worden geïmplementeerd!

Weg naar Istanbul ...

Er is nog veel over?

Weg naar Istanbul ...

Om 6 uur 's middags kwamen we aan in Istanbul, hoewel onze "echte" tijd, die van

Lichten in Istanboel

We zijn k.o, maar we willen vannacht slapen omdat we morgen werken, dus we moeten het verdragen als kampioenen.
We stapten uit en zodra we de toegangsdeur naar de luchthaven van Istanbul passeren ... klapperen, waardoor we half januari in korte mouwen blijven!
En hoe kan het anders chaos zijn. Alles is een chaos om ons heen, mensen die rennen, duwen ... schreeuwen ...
Zonder slaap helpen helpt niet veel, maar we kunnen niet ontkennen dat we binnen een paar uur van het ene uiterste naar het andere zijn gegaan en van een totaal andere cultuur naar het andere en dat merken we zo op.
Om 9 uur vertrekt onze vlucht van Istanbul naar Barcelona, dus we moeten een paar uur wachten in de "sauna" die weinig lijkt op het Istanbul dat we jaren geleden ontmoetten.

Van Istanbul tot Barcelona ...

We doen de vlucht veel ongemakkelijker dan de vorige, omdat de ruimtes tussen de stoelen veel kleiner zijn en de opgebouwde vermoeidheid begint te worden opgemerkt ...
5 minuten voor middernacht landden we op Prat Airport. We zijn thuis na een van de meest verbazingwekkende reizen die we ooit hebben gemaakt, onze reis naar Japan in 18 dagen.
We keren terug met een meer dan aangenaam gevoel van het land, met enkele beelden in brand genomen in onze netvliezen en vooral met een zeer vastberaden idee in ons hoofd: op een dag zullen we terugkeren ...