ROUTE 66, STAGE 9: GALLUP - FLAGSTAFF

We worden wakker in Gallup, een zeer Laaaargo-stad maar, behalve het El Rancho hotel en de occasionele oogst, heeft het niet veel aantrekkingskracht. We verlieten de weg na I40 op een super winderige dag, wat bijdroeg aan het besturen van een vrij grote camper, betekent: heel voorzichtig!

Zoals we de afgelopen dagen al hebben verteld, wordt dit hele gebied van Route 66 gedaan volgens de Interstate 40Er zijn enkele delen van de route die samenvallen met de ingangen naar de dorpen, waar je de gelegenheid kunt nemen om een ​​beetje te ontspannen, in je eigen tempo te gaan en meer van het landschap te genieten. Maar als u uw kilometers moet opeten alsof er geen morgen is, is I40 een goede truc.

We hebben de eerste sectie door deze vrachtwagens gemaakt en zo zijn we in een nieuwe staat gekomen. We zijn er al in Arizona! Kort na het passeren van de grens aan de rechterkant is er een handelspost (of wat in mijn stad een wegverkoop wordt genoemd) van indianen in een zeer koele natuurlijke enclave: net onder een grot in een enorme rots. Als je geluk hebt, zie je de Cabritas bovenop, en als je het ook niet hebt, zijn het plastic geiten!

We volgen een koers langs I40, op de rechteroever van deze weg, een paar mijl verderop is een verlaten fort, met zijn ingang (waar je langs kunt komen), zijn torentje en zijn Taco Bell (deze ook verlaten). Het heet de Fort moed. De waarheid is dat het in een nogal pijnlijke staat is, maar als je meer wilt weten over zijn geschiedenis, hier is het.

Het is tijd om een ​​paar kilometer Route 66 opnieuw te vergeten, en zeker de moeite waard. De reden is om de Nationaal park Petrified Forest, een fascinerend duizendjarig park waar veel versteende bomen! Zoals we je vertellen. Miljoenen jaren geleden was dit een enorm bos met gigantische bomen, waar ze vrijelijk brulden dinosaurussen. Naarmate de tijd verstreek, werden de stammen van omgevallen bomen gefossiliseerd en werden mineralen van vele kleuren. De waarheid is dat het een echt verleden is!

Het park wordt bezocht door de weg van 28 mijl die het van noord naar zuid doorkruist, naar Highway 180, die u naar Holbrook brengt waar u weer kunt deelnemen aan Route 66. park zijn er drie zones: de eerste heeft een heel cool panorama, met bruine en oranje kleuren en typische formaties van deze woestijnen. In de tweede, later, zul je zien hoe de bergen worden gevormd door lagen van verschillende kleuren afhankelijk van het type sediment. In het laatste deel zijn de overblijfselen van de fossielen van deze bomen, die het park de naam hebben gegeven, geconcentreerd. Bij één stop is er een parcours van 1,3 km rond deze rotsen dat sterk wordt aanbevolen! Een mijl voor de finish is er een museum waar ze meer uitleg geven over de vorming en evolutie van dit vreemde fenomeen en een ander interessant pad.

De ticketprijs is 20$ met de auto, hoewel je kunt passeren als je de jaarlijkse America the Beautiful-pas hebt. Het park, hoewel slechts 28 mijl lang, duurt ongeveer anderhalf uur, met stops en wandelingen. Als je denkt dat je geen tijd hebt, maar je hebt de pas en het zou gratis zijn, waarom dan niet de eerste 5 mijl doen en dan omdraaien? (Als je naar de kaart kijkt, de weg die door I40 rijdt, heeft deze helaas geen afslag, dus je zou moeten omkeren).

Als we er zijn Holbrook onze ziel viel een beetje op de grond toen we zagen hoe er een bedrijf was dat honderden en honderden van deze versteende bomen op het land had en ze vervolgens als souvenir in kleine stukjes verkocht ... Voor mij klinkt dit als een plunder!

Bij het Arizona Visitor Center (of zoiets) in Holbrook kun je een paspoort van Route 66, die nog steeds een bacalá is! Je kunt postzegels gaan verzamelen langs de attracties van Arizona, maar kom op dat sommige pure toeristen zijn ... Hoewel het, zoals ik me herinner, niet slecht is!

Bij de uitgang moet je door de Wigwam Motel, is misschien het meest nieuwsgierige motel op de hele route. Ze zijn niet meer of minder dan hutten in de vorm van tipis Individuele Indiër waar te overnachten. Weet dat je niet voor de deur van je tipi kunt parkeren (als je hebt besloten hier te blijven), omdat deze al bezet zal zijn door een oude auto die waarschijnlijk niet zal bewegen in vele jaren.

De volgende stop is een van die geeks, de Jack Rabbit handelspost, het is een winkel die zijn hoogtepunt had toen Route 66 in volle gang was. Nu is het duidelijk minder geworden, hoewel je nog steeds een souvenir kunt kopen. Maar het meest opvallende aan deze plek is het enorme konijn bij de ingang, als je er nog nooit in bent geklommen, is dit je moment! Het was van ons ... jiji. Als een nieuwsgierigheid om je te vertellen dat het teken dat zegt "HIER IS HET" een inspiratie was voor PIXAR in de film Cars:

Een mooie stad die je hieronder zult vinden is Winslow. Het is klein maar heeft een zeer interessant historisch centrum van een paar blokken. Het epicentrum is de hoek met het enorme teken van Route 66 op de grond. De site wordt de 'Staand op de hoek“En je zult zien dat het een heel rustige plek is. Hier nodigt alles uit tot rust ... letterlijk: je zult veel posters zien met de "Take it easy" die verwijst naar een nummer van Eagles dat deze plek vermeldt: "Ik sta op een hoek in Winslow, Arizona ". Dus namen ze deze hoek in om de kans niet te missen. De foto is onmisbaar voor uw reisalbum.

Een site die we graag hadden bezocht (zo niet voor de $ 18 van de ingang) is de Meteoorkrater, een enorme krater gevormd door de inslag van een meteoriet. Maar ... $ 18!

De volgende stop was de spookstad Two Guns. Eigenlijk zijn er slechts enkele ruïnes van gebouwen, een kapot benzinestation en weinig anders. Maar in het verleden had hij zijn vidilla. De geschiedenis leert ons dat dit de plaats was waar de grootste confrontatie tussen de Navajos- en Apaches-stammen plaatsvond ... Meer info! Het ligt direct naast de weg en niet meer dan 5-10 minuten kwijt.

Ook aan de kant van de weg (aan de linkerkant om precies te zijn, gooien we naar rechts en belanden in een casino ... als de bestemming ons roept !!) is de Twin pijlen, twee enorme pijlen die werkten als een claim van deze wegverkoop. De deal sloot zoals de meeste, maar de pijlen zitten nog steeds in de grond te wachten om gefotografeerd te worden.

Hoewel we een uur voor de klok hebben gewonnen, komt de middag voorbij en de omweg naar Winona ook ... Zullen we Winona vergeten? Nee, dat doen we niet! Dus nemen we deze weg, van waaruit we een van die oude ijzeren bruggen zien, om voeten en voeten verder te stijgen. En in een ogenblik verandert het landschap vlak! De vlaktes en woestijnen maken plaats voor weelderige dennenbossen en dragen sculpturen!

Dus gaan we een paar mijl verder totdat we bereiken vlaggestok, ons einde van de dag. Blijkbaar is het de hoogste plaats op Route 66 (we hoorden het ook van Continental Divide, voordat we in Gallup aankwamen) ... en hier hebben ze een faciliteit om de titel van de MEESTE dingen te geven ... We getuigen dat de site is hoog (de meeste?), en misschien moet ik vandaag slapen met een kleine deken.