Op de derde dag wilden we de verste punten van de stad bereiken. In de ochtend bezoeken we de heilige berg Inari, waar een van de beroemdste tempels in Kyoto staat, en waarschijnlijk in heel Japan, de Fushimi Inari.
FUSHIMI INARI
Het is een Shinto-tempel gewijd aan de geest van Inari. Hoewel de meest opvallende van deze plek de duizenden toriis zijn, zijn de typische bogen die bij de ingang van de Shinto-heiligdommen worden geplaatst, achter elkaar geplaatst en die de verschillende paden reizen naar de top van de berg. Inari is een godheid die verband houdt met welvaart en daarom hebben veel zakenmensen een weiland verlaten om deze toriis te doneren. In de lift zijn er zelfs veel posters die de rots uitnodigen om daar een klein gaatje te vinden en te betalen voor een boog, met prijzen en instructies (we gaan ervan uit dat het in het Japans is) en goedkoop lijkt niet ...
Tijdens de klim kun je op verschillende afstanden verschillende heiligdommen zien waar de lokale bevolking hun gebeden uitvoert. Ze hebben dat excuus om een paar minuten te stoppen en adem te halen, we hebben het excuus om een paar foto's te maken. De waarheid is dat onos een magische plek was.
Maar als er iets in ons opkomt wanneer we ons deze plek herinneren, zullen het niet de Toriis zijn, noch het zweet van ons voorhoofd om de top van de berg te bereiken ... We zullen ons eigenlijk twee situaties herinneren ... de eerste wordt omringd door politie (niet toevallig) ze waren in het park) na de ineenstorting van een stuk boom op slechts 15 meter van ons. Gelukkig raakte niemand gewond, maar we werden bang. De tweede, omringd door een veelvoud van Japanners met hun camera's die wachten terwijl Michelle Obama voor ons verscheen en ons begroette. Als hij wist dat er zojuist een boom was gevallen, zou dit zijn verlangen om te bezoeken wegnemen ...
Wat zou er gebeurd zijn als de boom zelf in de meloen op Michelle Obama valt en hem barst? Nou, de Tweede Wereldoorlog verzekerd ... en we zitten midden in het conflict!
HET BAMBOEBOS VAN ARASHIYAMA
In de middag nemen we de 500 ¥ buspas om naar de andere kant van de stad te gaan, naar het bamboebos, in de wijk Arashiyama. Een prachtige omgeving voor prachtige foto's. Ook voor hen, deze flirterige kleine meisjes (en niet zo jong) die profiteren van deze tijd van het jaar om hun prachtige kimono's te kleden en uit te gaan om palmharten te dragen. Later zou onze vriend Yukiko ons vertellen dat ze meestal bij speciale gelegenheden houdt, ongeveer 10 keer per jaar. Degene die ze heeft gekost ¥ 175.000 (ongeveer € 1.500), alsof ze bevlekt zou worden!
KINKAKU-JI TEMPLE en TENMAN-GÜ KITANO SANCTUARY
We hebben Yukiko ontmoet in cursussen Engels in Nieuw-Zeeland. Stamper tot op het bot! Zij en Miho, een andere oud-student, kwamen het weekend doorbrengen in Kyoto en wij vieren hadden een geweldige tijd! Samen gingen we naar de tempel van het gouden paviljoen (Kinkaku-Ji), waar we ons geluk beproefden met een Omikuji (de stemmen van fortuin), "Uitstekend!"
Met onze maag schreeuwend om genade, gingen we op zoek naar iets te eten, maar eerst kwamen we in het Kitano Tenman-gū-heiligdom, waar we onze eerste date met de hanami zouden ervaren. We komen een miljoen restaurants binnen met een wachtlijst om een heerlijke maaltijd te eten in een restaurant van een winkelcentrum en brengen meer dan een uur door in een bus op weg naar onze volgende bestemming, de Kiyomizu-dera, die we de volgende dag hebben verlaten Nou, om 5:30 moesten we Masaya ontmoeten, de vijfde oud-student in kwestie!
CHION-IN TEMPEL EN GION BUURT
Masaya komt uit Osaka, maar woonde enkele jaren in Kyoto en maakte ons een geweldige toeristische route! Hij nam ons mee naar de Chion-in tempel van buitenaf, met een enorme houten deur. We slenteren door Maruyama Park en door traditionele Japanse steegjes vol restaurants en Ryokanes (typische Japanse hostels) in charmante kleine huisjes. Hij nam ons zelfs mee om een "geheime straat" te ontdekken, een echte verrassing!
Gelukkig liepen we een beetje weg (we beefden elke keer dat we de prijzen van de menu's zagen) en liepen uiteindelijk rond in de wijk Gion, waar we al een paar dagen eerder waren geweest, maar dat presenteerde zijn nachtversie, met zijn rode lantaarns en zijn medium licht gebouwen.
DINER IN EEN TYPISCH JAPANS RESTAURANT: "IZAKAYA"
Op een van deze plaatsen komen we terecht, een typisch Japanse "pub" (izakaya) en hoewel ik niet blijf denken aan bier als ik het woord "pub" hoor, lijkt het erop dat ze de typische restaurants worden genoemd, met hun privékamers en hun Prachtig bereide gerechten. We hebben de Kaiseki-keuken geprobeerd, die niet gericht is op smaken, maar op het creëren van een intieme sfeer om van elke hap te genieten. Het is de traditionele Japanse keuken, en zoals we zeggen, zorg je voor elk detail. Uiteraard ook de gerechten, meestal geserveerd in kleine porties en gekookt met voedsel van de hoogste kwaliteit. We hebben alles geprobeerd, inclusief het Japanse bier Kirin en natuurlijk de beroemde Sake. Het eten? Ik kan het me niet goed herinneren ... gelukkig hebben we wat foto's gemaakt ... nee, grapje. Het belang is nog steeds een rijstlikeur met een schaalverdeling vergelijkbaar met wijn, dus hoewel we het glas een paar keer hebben gevuld, zijn we niet zo slecht geëindigd.
We aten als shogunes en hadden plezier als dwergen. We namen die nacht afscheid van Masaya, maar we zouden Yukiko en Miho de volgende dag zien om te voltooien wat we deze dag niet konden doen.
KIYOMIZU-DERA EN COUCHSURFING TEMPEL IN JAPAN
Om 8 uur gaat de wekker al af. Verdomme! Alles is voor het goede doel, we willen niet te laat komen voor onze tweede kookcursus samen, zoals we in Singapore deden. Dus deze keer kwamen we 20 minuten van tevoren aan en konden we Shohei en zijn twee leraren beter leren kennen. De cursus was een ontdekking, maar het was het beste om af te sluiten bij Shohei's huis en zijn familie te ontmoeten! Hier vertellen we je meer over de kookcursus.
Met de buikjes goed gevuld en met wat nieuwe kookkunsten ontmoeten we elkaar opnieuw met onze favoriete Japanners en deze keer bezoeken we de Kiyomizu-dera-tempel (voor ons, de tempel van de pilaren). Als je liefde nodig hebt, kun je niet stoppen om hierheen te komen en "door de steen te gaan" ... emmmm ... we bedoelen door de steen van liefde te gaan en wat gebed naar je te gooien. Als die van jou heel serieus is, kun je jezelf direct in de armen van een Japanse gooi @ zie je hier bidden, je maakt zeker een heel goed stel!
In het huis van Shohei, in onze eerste "futon" -ervaring, beëindigden we ons bezoek aan Kyoto, de hoofdstad van het rijk voor vele jaren *, dat een deel van ons hart heeft gestolen.
* Mogollón van jaren = van 794 tot 1868.
(Dit artikel is een voortzetting van Kyoto deel 1)
NUTTIGE INFO
Waar te slapen
- We brachten 4 nachten door in het Kazariya Guesthouse.
- De rest van de nachten hebben we in Shohei's huis doorgebracht met couchsurfen
Hoe rond te geraken in Kyoto.
Als je meerdere dagen hebt, is het het beste om het in twee delen te plannen: wandelen en een rondleiding door de meest centrale gebieden; en met de bus dagpas, om de meest afgelegen gebieden op dezelfde dag te bezoeken. De pas kost ¥ 500 en is een hele dag geldig waarin je alle bussen kunt nemen die je wilt. Aangezien een reis ¥ 230 kost, is de waarheid dat het het waard is. Probeer natuurlijk weekends en piekuren te vermijden, want je kunt een goede tijd in de bus hebben zonder bijna vooruit te gaan. Ze geven je ook een super gedetailleerde kaart met alle stadslijnen.
Hoe de attracties en hun prijzen te bereiken.
- Fushimi Inari: bus nr. 5 ZUID (南 5) (wees voorzichtig niet te verwarren met 5 NOORDEN). Toegang: gratis.
- Bamboebos van Arashiyamai: bus nr. 71, 72 en 74, toegang: gratis.
- Kinkaku-Ji (Golden Pavilion Temple): bus nr. 12, 59, 101, 102, 104 en 105, ingang: ¥ 400.
- Kiyomizu: bus nr. 100, 202, 206 en 207, Ingang: 300 ¥.
